زمان حال ساده

یا هادی المضلّین

خیلی وقت‌ها با خودم فکر می‌کنم که این‌که من الآن در این مکان و زمان هستم و به دنیا آمدم و با این ویژگی‌هایی که دارم و خواهم داشت؛ با همه داشته‌ها و نداشته‌هایم، دقیقا همان بودم که باید می‌بودم. یعنی یک ذره بالا و پایین اگر می‌شد دیگر من نبودم و دیگری بود. 

خُببببب؟

وقتی این‌طوری فکر می‌کنم دیگر با خیالاتم حال نمی‌کنم. با همین خیابانی که دارم رانندگی می‌کنم، با همین خانه‌ای که دارم زندگی می‌کنم، با همین پدر و مادر و کیش و آیین و ... حااااال می‌کنم.