شطحیات رمضانیه
سید عباس حقایقی |
پنجشنبه, ۱۲ شهریور ۱۳۸۸، ۰۱:۳۹ ق.ظ |
۲۵ نظر
بسم رب الرمضان
یک ) خودم یه پا اوستام
- داره دروغ میگه به جون خودت
- دروغم کجا بود. همش تقصیر این بود
- من ؟ بزنم شل و پلت کنم؟ مردکهی نفهم. من کجا بودم اصلا؟
- بله تو. من که از این کارا نمیکنم. تو گفتی بکنم.
- ای بابا شما یه چیزی بهش بگو خب. راست راست داره دروغ میگه. اصلا شما اون موقع من رو گرفته بودی ، اونجا نبودم.
- بنده ی من! استثنائا این دفعه رو شیطون راست میگه. توی ماه رمضون من غل و زنجیرش کرده بودم. خودت کردی که لعنت بر خودت باد !
ای وای اگر دیر شود، دیر رَوم
با توشه ی عصیان و زمینگیر رَوم
شیطان که برای هر کسی زنجیری ...
ترسم که خودم بدون زنجیر روَم
***
دو ) هویجوری از سر تشنگیهای هر روز
گویند مرتب که فلانی مُرده است
از شدت ضعف، روزه اش را خورده است
از بس که هوا گرم و خدا نامرد است
امسال عجیب روزه ما را بُرده است
* التمسدعی
- ۸۸/۰۶/۱۲
"قبل از سحر است "بابا ایول ...مردم از ساعت 1:40 شروع میکنم یه مناجات و عبادت های سحر
التماس دعا