در ستایش هرتکف کبیر

فردا که بیاید، چهل روز است که حسن¹ درد و رنج این دنیا را بدرود گفته است.

عادت مرثیه‌سرایی ندارم اما حیفم آمد که نگویم حسن جزء عابدترین مردم روزگار بود به استناد حدیث شریف «الخلق الحسن عبادة» ²

و همین درد فراقش را برای آنانی که حتی یک برخورد کوچک با او داشتند سخت‌تر می‌کند.

به لحظات با هم بودن‌مان فکر نمی‌کنم و سعی می‌کنم لب‌خند‌هایش را فراموش کنم تا رنج نبودنش کم‌تر آزارم بدهد.

کاش می‌شد وقتی که مادرش مرا دید و از حسن و نبودنش گفت بند دلم را پاره کنم اما نمی‌شد ...

پ.ن:

1. مرحوم سید حسن حقایقی، پسرعمویم.

2. امام حسین (ع) : خوش خلقی، عبادت است / کنز العمال ج 13 ص 151

3. صلواتی نثار همه‌ی رفتگان ...

Le passé

به مناسبت حلول ماه مبارک، رفتیم سینما و پول‌مان را توی جیب ایادی استکبار که همانا سازندگان فیلم «گذشته» باشد ریختیم!

از آنجایی که کسی مجبورم نکرده که نظراتم را درباره فیلم بگویم فقط به ذکر همین نکته بسنده می‌کنم که اگر به جای «احمد» یک آدم خارجی هم می‌گذاشتند هیچ فرقی نمی‌کرد و اصولا این فیلم هیچ دخلی به ایرانی‌ها ندارد.

ضمنا اصغرخان فرهادی پاریس را هم به همان سیاهی تهران به تصویر کشیده است. حیف است واقعا. من دوست دارم پاریس برای من همچنان رویایی باشد :دی. لذا پاریس «ساخت ایران» را بسیار بیشتر می‌پسندم.